L3. Prawo w internecie

1.Przepisy prawa w Polsce i UE

Prawa autorskie:

Podstawowe prawo funkcjonujące w internecie to prawo autorskie, zakazujące posługiwanie się czyimś dziełem – w formie tekstu, grafiki, pliku video, itd. – bez jego wyraźnej zgody. Przedstawiając sprawę bardzo prosto, nie można po prostu pobrać sobie zdjęcia z internetu, by następnie wykorzystywać je na swojej stronie internetowej. Nie ma przy tym znaczenia, czy będzie się to robić w celach prywatnych, czy komercyjnych. Takie działanie jest po prostu zakazane. Podobnie z wszelkimi opisami, artykułami i publikacjami. Nie można tak po prostu sobie z nich czerpać i publikować tam, gdzie się chce. Kontrowersyjne jest nawet zamieszczanie ich fragmentów z odnośnikiem w formie linku do całości wypowiedzi.

Hazard Online:

Podobnie jak to jest w przypadku hazardu i gier liczbowych w świecie rzeczywistym, tak w świecie internetowym funkcjonują podobne prawa. Zakazane jest zarówno branie udziału w grach i zakładach wzajemnych jak i organizowanie takich rozrywek. Wzięcie udziału w takiej nielegalnej grze (np. internetowym pokerze) grozi zapłaceniem grzywny w wysokości nawet 120 stawek dziennych. Wysokość kary ustalana jest indywidualnie przez sąd rozpatrujący daną sprawę.

Prawo do bezpieczeństwa:

Internet nie jest pozbawiony wszelkiego zła. Także tutaj działają przestępcy, którzy w różny sposób starają się zagrozić innym osobom, ze względu na brak dostatecznej uwagi lub nowoczesnych rozwiązań stających się łatwym łupem. Zagrożenia są zauważane przez odpowiednie władze, które starają się chronić internautów otwierając nowe instytucje i stowarzyszenia, które edukują oraz wdrażają rozwiązania poprawiające bezpieczeństwo w internecie.

Bezpieczeństwo w internecie zawiera takie zagadnienie jak ochrona przed cyberprzestępczością, niepożądanymi treściami, na przykład pornografią, czy też materiałami pełnymi agresji.

źródło: https://www.netakademia.pl/artyk-prawo-internetowe.php

2.Dystrybucja oprogramowania (freeware, shareware, trial, ...)

zestaw programów rozpowszechnianych łącznie i dający po zainstalowaniu gotowy do użytku produkt. Termin dystrybucja oprogramowania używany jest najczęściej w stosunku do systemów operacyjnych. Od wielu lat funkcjonuje termin dystrybucja Linuksa (lub dystrybucja GNU/Linuksa), a ostatnio – w związku z pojawiającymi się nowymi systemami – mówi się również o dystrybucjach FreeBSD (np. PC-BSD) lub dystrybucjach OpenSolarisa (np. Nexenta, SchilliX).

3. Zasady licencjonowania oprogramowania\

umowa na korzystanie z utworu jakim jest aplikacja komputerowa, zawierana pomiędzy podmiotem, któremu przysługują majątkowe prawa autorskie do utworu, a osobą, która zamierza z danej aplikacji korzystać.

Umowa taka powinna określać przede wszystkim pola eksploatacji (formy wykorzystania utworu), czyli warunki na jakich licencjobiorca jest uprawniony do korzystania z programu. W Polsce Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych jako podstawowe elementy określające pola eksploatacji wskazuje zakres, miejsce i czas korzystania z utworu, przy czym jest to wyliczenie przykładowe i strony umowy mogą dowolnie kształtować charakter licencji (biorąc jednak pod uwagę treść przepisów ustawowych, których strony nie mogą modyfikować – tzw. ius cogens).

4. ACTA

Nie mam zdania o ACTA.